به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنر آنلاین؛ امیربهمن امیریان مدیر آرت‎لانژ درباره این مجموعه هنری و تاسیس آن به خبرنگار تجسمی هنرآنلاین گفت: زمانی که شما به خریداری آثار هنری علاقه‎ دارید و مدام به گالری‎ها سر می‌‏زنید با کمبودهایی در فضای هنری مواجه می‌‏شوید و فکر می‏‌کنید با راهکارهایی ممکن است بتوانید بخشی از این کمبودها را جبران کنید. در واقع من دغدغه‎ای درباره هنر داشتم که تلاش کرده‎ام در این فضای جدید هنری، آن را دنبال کنم.

وی با اشاره به اینکه آرت‌لانژ لزوما گالری نیست اظهار کرد: اینجا فضایی است که می‎خواهد همه گالری‎های شهر را نشان دهد و در واقع انتخاب‎های ما در نمایش آثار از گالری‎های سطح شهر پیدا می‏‎شوند. من شخصا بسیار گالری‎گردی می‏‌کنم و شما همین الان یک سال گذشته گالری‎های تهران را می‎توانید روی دیوارهای آرت‏‌لانژ ببینید. در حقیقت قصد ما نمایشگاه انفرادی هفتگی گذاشتن نیست، هرچند با توجه به ویژگی‎های برخی هنرمندان ممکن است در سال دو یا سه نمایشگاه انفرادی نیز داشته باشیم.

مدیر آرت‎لاژ درباره شیوه توجه این گالری به هنرمند و آثار او نیز توضیح داد: در اهداف آینده ما یکی از موضوعات مهم، نزدیک کردن بخش تئوری به هنر معاصر است که جای خالی آن به شدت احساس می‎شود. اهمیت این بخش به این دلیل است که بسیاری از خریداران آثار هنری ممکن است اساسا ندانند چرا مثلا یک اثر محسن وزیری مقدم دارای ارزش است. ما می‎خواهیم یک مطلب یا توضیح در کنار هر اثری که فروخته می‏‌شود وجود داشته باشد. این متن‌ها از سه یا چهار ماه آینده در سایت آرت‎لانژ در کنار آثار هنری قرار خواهد گرفت. ما با استیتمنت‌هایی برای تک تک آثار شروع کرده و کم‌کم به مرور به بحث‎های جدی تئوری خواهیم رسید. به علاوه ما به تقسیم‏‌بندی آثار هنری بر اساس مهم و غیر مهم قائل نیستیم و قصد داریم از هنرمند به سمت اثر هنری حرکت کرده و لزوما بر هنرمندان طراز اول متمرکز نشویم.

امیریان با اشاره به اینکه در آرت‎لانژ مشاوران نقش بسیار مهمی دارند اظهار کرد: ما از تک تک مشاوران، منتقدان و گالری‎داران کمک‎ می‎گیریم تا انتخاب‎های خوبی داشته باشیم و انتخاب‌ آثار لزوما با من نیست.

وی درباره فعالیت‌های جانبی این گالری نیز گفت: در راستای توجه به مسائل تئوریک هنر، قصد داریم با نشر بنگاه همکاری‎هایی داشته باشیم. معمولا گالری‎ها سال‎ها با هنرمندان طراز اول کار می‏‌کنند اما پس از این زمان چنین هنرمندانی یک کتاب از آثار خود ندارند و چندین دهه است که "Artist book" از این هنرمندان منتشر نشده است. البته در این زمینه تنها با نشر بنگاه همکاری نخواهیم داشت و امسال ما ۱۳ "Artistbook" ارائه خواهیم کرد که بسیار مهم هستند، همه این کتاب‎ها ادیشن محدود دارند و در آنها مهمترین آثار این هنرمندان نیز ارائه خواهد شد.

مدیر آرت‎لانژ درباره توجه به شکل‎های مختلف نیو مدیا، پرفورمنس و اینستالیشن از سوی این فضای هنری نیز اظهار کرد: این شکل‎های هنری جذاب هستند با این حال ما قصد نداریم مثلا تاکید کنیم که حتما به شکل منظم روی آنها کار خواهیم کرد. به نظر من فضای آرت‌لانژ برای اینستالیشن بسیار مناسب است و ما روی این موضوع بسیار کار کرده‎ایم. به علاوه از آنجا که رویدادهای ما یک هفته‎ای هستند، چند گروه پرفورمنس که بین‌المللی هستند را دعوت کرده‎ایم تا در روزهای رونمایی کتاب یا افتتاح گالری و... پروفورمنس‎هایی با حداکثر زمان ۱۵ دقیقه را اجرا کنند.

امیریان درباره تمرکز فضاهای هنرهای و گالری در بخش خاصی از شهر نیز گفت: در شهرهای بزرگی مثل پاریس هم همه گالری‎ها در یک مکان خاص نیستند، به هر حال بحث فضا به امکان افراد مختلف برمی‎گردد و هر گالری یا مجموعه هنری با اهداف خاصی که دارد محدوده جغرافیایی خود را انتخاب می‏‌کند.

وی همچنین درباره اختصاص یک ویترین بزرگ به ورودی گالری و نمایش آثار هنری در فضایی رو به خیابان نیز اظهار کرد: این هم نوعی ساختار شکنی است، اصولا در ایران هر کسی می‎خواهد اثر هنری خریداری کند دوست دارد کسی آن را ندیده باشد درحالی که در کشورهای دیگر وقتی شاهکارهای هنری پشت ویترین می‏‌روند به دلیل اهمیت آنهاست. به نظر من عادات ما در ایران باید تغییر کند، از هنر پنهانی است که کار تقلبی بیرون می‏‌آید و شایعه ایجاد می‎شود درحالی که اگر آثار هنری دیده شوند شبهه‎ای وجود نخواهد داشت. بیشتر گالری‎های شهر می‏‌توانند از یک دیوار خود صرف نظر کرده و ویترین داشته باشند تا حتی کسانی که نمی‎خواهند داخل گالری بیایند جذب شوند.

مدیر این موسسه هنری درباره نوع مخاطب مورد نظر خود نیز گفت: ابتدا تاکید کنم که ما خود را گالری نمی‏‌دانیم، ما می‏‌خواهیم هنر را برای عموم مردم نمایش دهیم و هدف‎های متنوعی نیز داریم. در نهایت رویکرد ما همه چیز را به هم مربوط می‏‌کند، اگر قرار باشد اقتصاد هنر تقویت شود باید مباحث نظری هنری نیز رشد کرده و تقویت شوند. امروز کلکسیون‌های مختلفی در حال رشد هستند اما پشتوانه نظری ندارند حتی بارها دیده‎ایم که دو مخاطب که پای یک تابلو ایستاده‎اند توانایی صحبت کردن درباره آن را ندارند. جایی وجود ندارد که افراد درباره اثر هنری بشوند یا بتواند بنویسد. از سوی دیگر در بحث اقتصاد هنر شما باید مدام مخاطب جدید پیدا کنید تا مجموعه‎داران جدیدی نیز پدیدار شوند. به نظر من مجموعه‎داران آینده در تهران سرگردان هستند.

امیریان ادامه داد: همانطور که گفتم ما برای همه آثار استیتمنت‌هایی خواهیم نوشت و هر هفته یک هنرمند پشت ویترین قرار خواهد گرفت. این‌ها باعث می‎شود آدم‎هایی علاقه‌مند شده و وارد آرت‎لانژ شوند و به فضای هنرهای تجسمی جذب شوند. نکته دیگر اینکه ما برای نمایشگاه‎های انفرادی جلسات نقد و بررسی خواهیم داشت تا زمینه برای مباحث نظری بیشتری فراهم شود. حتی کارگاه‎هایی را در نظر داریم که هنرمندانی در آن به ارائه تجربیات خود بپردازند.

وی درباره افزایش روزافزون گالری‎ها و فضاهای هنری و چگونگی باقی ماندن در محیط هنرهای تجسمی نیز گفت: جدیت به وجود آمدن هر پدیده‎ای از آینده آن خبر می‎دهد. افراد به دلیل پتانسیل‎هایی که در خود می‏‌بینند مثل داشتن ارتباط‎های قوی اقدام به راه‎اندازی گالری می‏‌کنند. ما با رویکردی عکس این موضوع کار خود را آغاز کردیم؛ قرار نبود ما با توجه به ارتباطات خود آرت‎لانژ را پیش ببریم بلکه هدف ما جذب مجموعه‎داران جدید بوده است به علاوه ما می‏‌خواهیم همیشه کار گروهی داشته باشیم و به جای اینکه روی ۱۲ هنرمند کار کنیم روی گروهی گسترده‌تر از هنرمندان متمرکز شویم و افراد بیشتری اعم از خریدار و هنرمند را به فضای هنرهای تجسمی وارد کنیم.

مدیر آرت‎لانژ همچنین افزود: من از زیاد شدن تعداد گالری‎ها بسیار لذت می‏‌برم. در دهه‎های گذشته هماهنگ با رشد جمعیت ایران، فضاهای هنری، موسسه‎ها و گالری‌ها رشد نکرده‎اند و این موضوع برای ما می‏‌تواند بسیار مفید باشد.